ايمپکت فاکتور (impact factor)

ايمپکت فاکتور impact factor اغلب به صورت مخفف IF نشان داده ميشود به صورت ميانگين تعداد دفعاتي که مقالات يک مجله در دو سال قبل از آن رفرنس داده مي شود تعريف مي شود. ايمپکت فاکتور به وسيله Eugene Garfield (بيانگذار موسسه تامسون ISI که بخشي از تامسون رويترز است) بنيان گذاري شد. ايمپکت فاکتور مجلات هر ساله براي مجلاتي که در ليست مجلات تامسون رويترز قرار دارند تعيين مي شود. در پايان هر سال، مجله هاي تحت پوشش فهرست نويسي ISI که در فهرست وبگاه علم (Web of Science=WOB) قرار گرفته اند، ارزيابي مي شوند. اين موسسه هر سال در ماه ژوئن (ماه 6 ميلادي) ايمپکت فاکتورهاي مجلات در سال قبل را منتشر ميکند که البته دستيابي به اين ايمپکت فاکتورها هم رايگان نيست. مثلا در ماه جون 2012 ايمپکت فاکتورهاي مجلات در سال 2011 انتشار پيدا کرد و اين ايمپکت فاکتور به مدت يکسال هم معتبر است يعني تا انتشار ايمپکت فاکتور سال بعد..... اين شاخص مهمترين و در عين حال کاربردي ترين شاخص ارزيابي مجله ها از نظر ISI است.

اما نحوه محاسبه ايمپکت فاکتور (impact factor) يک مجله:

فرضا اگر در سال 2010 جمعاً 40 ارجاع به يک مجله صورت گرفته باشد و در آن مجله در سال 2008 تعداد 26 مقاله و در سال 2009 تعداد 24 مقاله چاپ شده باشد، ضريب تاثير يا ايمپکت فاکتور آن مجله از تقسيم 40 بر 50 به دست مي‌آيد که 0.80 است. يعني به طور متوسط هر مقاله? آن نشريه 0.80 مرتبه مورد استناد مقالات ديگر قرار گرفته است. بنابراين ايمپکت فاکتور تابع يک دوره سه ساله است که دو سال آن براي چاپ مقاله ها و سال سوم مربوط به ارجاعات به مقالات دو سال قبل است.

Immediacy index

Immediacy index که به آن شاخص آني نيز گفته مي شود مربوط به همان سال است و سالهاي قبل در آن تاثيري ندارد. بعنوان مثال ضريب آني براي مجله اي در سال 2010 از تقسيم تعداد ارجاعات به مقالات سال 2010 آن مجله به تعداد کل مقالاتي که مجله مذبور در سال 2010 چاپ کرده است.

Cited Half-Life

شاخص نيمه عمر استناد (Cited Half-Life) نيمه عمر ارجاعات يا نيمه عمر استناد است و به صورت تعداد سال هايي است که از سال ارزيابي بايد به عقب برگشت تا شاهد پنجاه درصد کل ارجاعات به مجله در سال مورد ارزيابي باشيم. به عبارت ديگر، اين شاخص مدت زماني که نيمي از کل استنادات به آن مجله صورت پذيرفته باشد را نشان مي دهد و در حقيقت سرعت کاهش ميزان ارجاعات به مجله را بيان مي کند. 

بديهي است که وقتي مقاله هاي يک مجله ارزش خود را براي ارجاعات، زود از دست بدهند (مقاله ها سطحي باشند و خيلي زود بي ارزش شوند)، تنها به مقاله هاي جديد مجله ارجاع داده مي شود. 
اين موضوع باعث مي شود که نيمه عمر ارجاعات به مجله کاهش يابد. بنابراين هر چه نيمه عمر ارجاعات به مجله بيشتر باشد، نشان مي دهد که ارزش مقاله هاي مجله در طول زمان بيشتر حفظ شده است و هنوز مورد ارجاع قرار مي گيرند. 

در مجموع هرچه نيمه عمر ارجاعات به يک مجله بيشتر باشد، ارزش مجله بالاتر مي رود.